Zajęcie adaptacyjne

KAŻDEGO ROKU W NASZYM PRZEDSZKOLU ORGANIZOWANE SĄ ZAJĘCIA ADAPTACYJNE DLA DZIECI, KTÓRE ROZPOCZYNAJĄ PRZYGODĘ Z PRZEDSZKOLEM.

ZAJĘCIA TE MAJĄ NA CELU:

• Integrację dzieci i rodziców z przedszkolem

• Przybliżenie rodzicom form pracy z dziećmi

• Swobodne rozmowy z rodzicami

• Eliminacja stresu związanego z rozpoczęciem roku przedszkolnego

• Zapoznanie z pomieszczeniami przedszkola ( szatnia, sale zajęć, łazienki )

Adaptacja to proces polegający na przystosowaniu się jednostki lub grupy do funkcjonowania w zmienionym środowisku społecznym, przystosowaniu się do nowych jego warunków. Dzieci, które po raz pierwszy przekraczają próg przedszkola wymagają szczególnej troski i opieki. Przedszkole powinno wspomagać ich rozwój i zapewnić im odpowiednie warunki do rozwoju, dzięki czemu w odpowiedni sposób przygotować do późniejszej edukacji. Przygotowanie dziecka do pozostania w przedszkolu a zarazem do rozstania z rodzicami, to zadanie bardzo trudne i ważne. Wymaga dużego zaangażowania rodziców oraz nauczycieli. W procesie adaptacji dzieci do przedszkola dominującą formą jest zabawa. Dzięki zabawie dziecko poznaje coraz lepiej świat i stosunki społeczne, kształci umysł .i umiejętności skutecznego działania, zaspokaja potrzebę ogólnej aktywności, a także tworzy pozytywne stany uczuciowe i rozładowuje napięcia emocjonalne.

Rady na okres adaptacji:

• Staraj się dobrze bawić z dzieckiem. Twoje nastawienie jest bardzo ważne, a Twój entuzjazm   udzieli się maluchowi.

• Zachęcaj malucha do brania udziału w zajęciach.

• Nie stresuj się. Twoje uczucia szybko zostaną odczytane przez dziecko. Jeśli nie panujesz nad tym, wyślij na zajęcia adaptacyjne malucha z babcią, ciocią lub inną zaprzyjaźnioną osobą.

• Po zajęciach w przedszkolu bawcie się podobnie w domu: układajcie klocki, lepcie z plasteliny, malujcie.

• Zaufaj nauczycielce. Słuchaj, co mówi i współpracuj. W ten sposób okres adaptacyjny minie w dobrej atmosferze.

• Jeśli maluch nie chce opowiadać o przedszkolu, nie wypytuj. Nic na siłę. Dziecko z czasem samo się otworzy.

• Dziecko powinno wiedzieć, że chodzenie do przedszkola nie jest pewną formą atrakcji, ale codziennością. Trzeba zachować w tym temacie stanowczość i konsekwencję. Jeśli maluch wyczuje wahanie, na pewno szybko to wykorzysta i będzie próbować postawić na swoim, co często oznacza pozostanie w domu.

• Na początku, jeśli masz taką możliwość skróć czas pobytu dziecka w przedszkolu, zabieraj go trochę wcześniej np. po obiedzie i stopniowo wydłużaj pobyt dziecka, a po przyjściu po nie, witaj je z uśmiechem,

• Można spróbować dziecko przyprowadzać wcześniej do przedszkola, kiedy jest mało dzieci, żeby miało czas poznać miejsce, ale również żeby nauczyciel mógł mu poświęcić więcej uwagi. 

• Istotne jest również, żeby nie dopuścić do sytuacji, szczególnie w tych pierwszych dniach, kiedy to dziecko w przedszkolu zostanie, jako jedyne, bo inne dzieci pójdą już do domu. Taka sytuacja rodzi w dzieciach lęk, że rodzic o nich zapomniał i już nie przyjdzie.

•  Konkretnie umów się z dzieckiem, kiedy po nie przyjdziesz. Ważne, żeby dotrzymywać umowy.

• Jeśli pojawią się wątpliwości, porozmawiaj z nauczycielką. Jednak najlepiej nie przy dziecku.

• Często przytulaj dziecko, rozmawiaj, obdarzaj uwagą, bądź blisko i wykaż zrozumienie.

Tego nie należy robić. Unikaj błędów!

Niektóre Twoje zachowania, choć intuicyjne i wynikające z dobrej woli, mogą zaburzyć proces adaptacji albo nawet zniszczyć to, co udało się osiągnąć do tej pory. Oto, czego nie powinnaś robić.

• Nie płacz. Nigdy nie pozwalaj sobie na taką słabość. W oczach dziecka tworzysz wówczas tragedię - dzieje się coś naprawdę złego.

• Nie znikaj bez pożegnania. Twoje dziecko może odnieść wrażenie, że je porzuciłaś!

• Nie ulegaj, gdy dziecko płacze. Jeśli zmienisz zdanie i powiesz „No dobrze, masz dziś gorszy dzień, wracamy” - to uwierz, twoja pociecha nie odbierze tego jak wyjątek. Raczej zrozumie, że jednak jest inna opcja, więc warto płakać, nawet bardzo długo.

• Nie nagradzaj i nie przekupuj. Nie tędy droga. Jeśli malec chwali się, że nie płakał, powiedz lepiej - „Brawo, kochanie! Przedszkole tak naprawdę jest całkiem miłe, prawda?”

• Nie zaglądaj do sali po pożegnaniu. W ten sposób tylko utrudnisz dziecku rozpoczęcie dnia. Może się nawet zdarzyć, że pożegnanie było całkiem spokojne, ale poprzez taki Twój mały gest dziecko nagle zacznie płakać.

• Nie kłam(„będę w szatni”, „wychodzę tylko na chwilkę”). Dziecko przestanie ci ufać i wszystko stanie się jeszcze trudniejsze.

• Nie zawstydzaj i nie porównuj. To jest twoje dziecko, które jest wyjątkowe. Nie porównuj je do Zuzi, Pawełka albo Zosi - ono nie poczuje się przez to zmobilizowane, ale raczej upokorzone. Nie mów też „Taka duża dziewczynka, a płacze” i nie pozwalaj innym na zawstydzanie twojego dziecka.

Jeśli tylko będziecie trzymać się tych reguł, proces adaptacji nie powinien trwać dłużej, niż kilka tygodni. I potem jedyne, co zobaczycie, to radosne dziecko, które szybko daje buziaka, bo koniecznie musi już biec do swoich kolegów.